سال‌های ابری

برای کسی که در تهران سر کرده باشد کوه‌های شمالی جزو لاينفک مناظر شهری هستند، حتی اگر اغلب پشت پرده‌ی دود کدورت گرفته باشند. معيار پاک بودن هوا اغلب اين است که «دماوند هم ديده می‌شد!» و واقعاً ديدن اين کوه می‌تواند از لذت‌های زندگی باشد!
در لندن، و شايد بيشتر شهرهای بزرگ جهان کوه ناياب است. بگذريم از اين که بنا به آمار اکونوميست بعضی شهرها مثل ونکوور و زوريخ که از اين موهبت برخوردار هستند، تصادفاً در بالای جدول هم قرار گرفته‌اند. به نظرم می‌رسد به جای تصوير هميشگی کوه‌ها، تصوير متغير ابرهای بالای سر جزو زيباشناسی شهرهايی مثل لندن باشد.
ترجمه‌ی «مهدی سحابی» از «جستجو»ی مارسل پروست را که می‌خواندم دلم می‌خواست دو اثری را که پروست بيشتر از همه ستوده و نمونه‌ی کمال هنری دانسته ببينم و بشنوم، يکی سونات سزار فرانک بود (که البته در کتاب به اسم مستعار سونات ونتوی ناميده می‌شود اما مهدی سحابی با تحقيقات پروست‌شناسانه‌اش فهميده منظور سونات فرانک است!) و ديگری تابلوی چشم‌انداز دلفت از ورمير. به لطف اينترنت سونات فرانک را توانستم در اين آلبوم بيابم، و واقعاً از آن لذت بردم. چشم‌انداز دلفت را که ديدم متوجه شدم کشف زيباشناسی من درباره‌ی لندن لااقل درباره‌ی دلفت هم صدق می‌کند.
عکس‌های زير را ببينيد و اگر نسخه‌ی بزرگ‌تر را خواستيد روی آن‌ها کليک کنيد.



Sunrise in backyard مرغ‌های دريايی هميشه در آسمان هستند، حتی در جاهايی که از رودخانه‌ی تيمز فاصله دارد. در اين عکس هم می‌توانيد تصوير محوی از يکی از آنها ببينيد.



Old Royal Naval College - Cannary Wharf at background



Cutty Sark



Gladstone Park



Old Royal Naval College - Greenwich



Millennium Dome and Thames - Greenwich



St Paul Cathedral برای اين که تصوری از بزرگی اين کليسا داشته باشيد به اتوبوس دوطبقه‌ای دقت کنيد که در حال گذر از جلوی آن است.


چند تا عکس هم از توچال:



توچال



صعود



خشکيده در برف - و زمينه‌ای از تهران دودآلود


به جز عکس سنت پل، بقيه‌ی عکس‌ها کار من است و اميدوارم اگر در جايی استفاده می‌شود منبع آن ذکر شود.