جمعه، تیر ۱۰، ۱۳۸۴

KISS

دوست عزيزی ايميل زده بود که اين صفحه‌ی تو چقدر بی‌سليقه است و عکسی و رنگی ندارد. اين بی‌سليقه‌گی از آنجاست که با خط‌های دايال آپ ايران وبگردی کرده‌ام و می‌دانم عکس‌ها و اسکريپت‌های طولانی چقدر کار ساده‌ی ديدن و خواندن وبلاگ را کند می‌کنند.
در طراحی صفحات وب، عده‌ای اعتقاد دارند که صفحه‌ی وب بهتر است يک کار گرافيک تحسين‌برانگيز و چشم‌گير باشد. اما اين نظريه مخالفانی هم دارد؛ از جمله Jacob Nielsen که نظريه‌پرداز اصلی «استفاده‌پذيری» (usablity) در وب است. سايت خود نيلسن نمونه‌ای از سادگی بيش از اندازه است. او می‌گويد هنوز بيشتر کاربران وب افرادی هستند که با مودم‌های 28.8K به اينترنت وصل می‌شوند. بنا به آمار هم،‌ اغلب کاربران وب اگر بيش از ده ثانيه برای بارگذاری سايت معطل شوند آن را رها می‌کنند و به سراغ سايت بعدی می‌روند. پس بهتر است صفحه‌های وب بزرگتر از 280 کيلوبايت نباشند.
شعار طرفداران نيلسن اين است: Keep It Simple Stupid که به اختصار آن را KISS می‌نويسند!
اگر مکتب ساده‌گرايی و استفاده‌پذيری در وب در کشورهای پيشرفته با اينترنت‌های پرسرعت احتمالاً راه درست باشد، در ايران بدون شک درست است، چرا که سرعت پايين خطوط و قيمت به نسبت بالای اينترنت دايال آپ، به کاربران ايرانی اجازه نمی‌دهد که مانند کاربران اينترنت سريع در اروپا و امريکا وبگردی کنند و از سايتی به سايت ديگر بپرند.
با تمام اين حرف‌ها، لازم بود کمی قيافه‌ی اينجا را درست کنم. مخصوصاً دوستانی به من لينک دائمی داده بودند و لازم بود که من هم پاسخ محبت آنها را بدهم. اگرچه من خودم ترجيح می‌دادم در ضمن نوشتن مطلب خودم به مطالب جالبی که می‌بينم لينک بدهم،‌اما ظاهراً چاره‌ای نيست و سليقه‌ی عمومی بر گذاشتن لينک‌های دائمی و چرخان! است که خودش با توجه به کند بودن سرورهای بلاگ رولينگ، سبب ديگری برای کاهش سرعت بينندگان در مرور صفحات است.
غير از سرعت بارگذاری صفحات، معيارهای متعددی برای طراحی بهينه و قابل استفاده وجود دارد. يکی از نکات مهم که اغلب در وبلاگ‌ها و سايت‌های فارسی ناديده گرفته می‌شود، اجازه دادن به کاربر برای انتخاب اندازه‌ی فونت است. از آنجا که صفحه‌های مانيتور همه يک اندازه نيستند و افراد زيادی توانايی خواندن حروف ريز را ندارند، بهتر است برای فونت اندازه‌ی ثابت تعريف نکنيم تا همه بتوانند بنا به نياز خود اندازه‌ی فونت را تعيين کنند. بروزرهای مدرن اين امکان را فراهم می‌کنند (مثلاً، اگر ماوس‌تان چرخ اسکرول دارد،‌ کليد کنترل را بگيريد و چرخ را بچرخانيد و نتيجه را ببينيد) متأسفانه سايت‌هايی چون بی‌بی‌سی فارسی، گويا و وبلاگ‌های پرخواننده‌ی بسياری اين معيار را رعايت نمی‌کنند. يک معيار ديگر هم که تا حدودی من‌درآوردی است، امکان تغيير اندازه‌ی صفحه‌ی بروزر به اندازه‌ی دلخواه است، بدون آن که نوار اسکرول افقی در پايين صفحه‌ی بروزر ظاهر شود (resizing the window without seeing vertical scroll bar) به دلايلی، من به اين دو معيار استفاده‌پذيری خيلی اهميت می‌دهم و در طراحی بسيار ساده‌ی اين وبلاگ هم آن‌ها را رعايت کرده‌ام.
در همين زمينه: معيارهای دولت امريکا برای استفاده‌پذيری در طراحی وب
..............
اين نوشته‌ی بسيار زيبای خانم ماه‌منير رحيمی را از دست ندهيد. درباره‌ی اکبر گنجی است. متأسفانه هنوز هم جان اکبر گنجی در خطر است.
اين را تازه ديدم: نامه‌ی اکبر گنجی به تاريخ چهارشنبه هشتم تيرماه در وبلاگ آزادی برای اکبر گنجی: وزن مرا از طریق شکنجه‌های ابداعی در عرض یکماه از ٧٧ به ٥٨ رسانده‌اند. این جسم فروریخته را از دیگران پنهان می‌نمایند، تا واقعیت جمهوری اسلامی پنهان بماند.

بايگانی