زمين‌بازی

کشف گوگل زمين برای من مثل يک تجربه‌ی معنوی بوده‌است، و يک جور نگاه جديد به سياره‌ی کوچکی که تنها قرارگاه ما در اين هستی است برايم ايجاد کرده است. به ثانيه‌ای می‌توان به هر نقطه‌ی زمين سرک کشيد، و بناهای معروف و شهرهای ناشناس را از جايی تماشا کرد که توريست‌ها هم بخت اين جور تماشا را به جز چند دقيقه‌ای در هواپيما ندارند. با اشاره‌ی انگشتی و چرخاندن چرخ ماوس می‌توان چنان به سرعت اوج گرفت که از عهده‌ی شاتل خارج است و با چرخشی معکوس، می‌توان سقوطی آزاد را تجربه کرد.
از همه جالب‌تر آن که، بسياری از عوارض گود و برجسته‌ی زمين را می‌توان حتی به طور سه بعدی تماشا کرد! تصور کنيد برای کسی که از کودکی يک نقشه‌ی ساده ساعت‌ها ذهنش را مشغول می‌کرده، اين بازی جديد چقدر اعتيادآور می‌تواند باشد.
چند نمای جالب از تصاوير گوگل زمين را اينجا می‌گذارم، اگر چه تجربه‌ی گشت و گذار زنده و متحرک چيز ديگری است. روی عکس‌ها کليک کنيد تا نسخه‌ی بزرگ‌تر آن‌ها را ببينيد.



ايران از ارتفاع 2000 کيلومتر... چقدر نمکزار داريم.



تهران، کرج و قم در اين تصوير ديده می‌شوند. اگر رمان سيمين دانشور را خوانده باشيد جزيره‌ی سرگردانی را هم می‌توانيد پيدا کنيد (اگر پيدا نکرديد اينجا کليک کنيد). فکر می‌کنيد آن نقطه‌ی سفيد که دورش دايره کشيده شده کجاست؟



قله‌ی دماوند از بالا. يکی از زيباترين کوه‌هايی که می‌شود ديد. تعصبی در کار نيست، فوجی را هم از بالا ديده‌ام، به پای اين نمی‌رسد!



تهران، دشت ورامين، دماوند و دريای مازندران، از ارتفاع 20 کيلومتری.



تهران از بالا (مثلاً پارک لاله را پيدا کنيد!)



قله‌ی سبلان (اگر اشتباه نکنم!)



اورست. کوه‌های آتش‌فشانی مثل دماوند از اين قشنگ‌ترند.



اهرام سه‌گانه.



اين چيست؟ راهنمايی: در نيويورک است.


اينجا کجاست؟ راهنمايی: به نقطه‌ی سفيد وسط عکس توجه کنيد.