فضا - زمان

در ريسمان

در زنجير و بندهاي فراوان

فتاده

تقلاكنان و غلتان

بي‌چنان فروبستگي كه بي‌حاصلي را نشاني باشد

و ريسمان را و تقدير را انتهايي

دندانها بر هم و بر دام مي‌سايند

تن عذابي است و بي‌سروپايي آرزويي

اما

سوزش اسيدي تقلاست و

ماهيچه‌هايي سنگ شده و

بوي تيز و تلخ تن

اين جسمانيت پوچ.

و زمان طعم گس كاغذ است

كه جويدن ناگزيرش

با هر دهان

همان.